De soldaten schoten van achter de stoelen

Wij woonden in de lange boerderij op landgoed De Oorsprong in Oosterbeek aan de Van Borsselenweg.
Mijn vader had een deel van het huis gehuurd van meneer Frowein, die in de villa ‘De Oorsprong’ woonde. Met meneer Frowein hadden wij geen enkel contact. Elke week kwam meneer Beumer, de tuinman die in de tuinmanswoning op het landgoed woonde, de huur ophalen.
Wij hadden toen geen idee dat het oorlog was. Je zag als kind de Duitsers niet als vijanden.
Het werden pas vijanden voor mij toen de Engelsen kwamen en tegen de Duitsers gingen vechten.
Op het landgoed was ook een zwembad. Mijn vader verstopte zich tijdens razzia’s in de machinekamer van het zwembad. Tijdens de herfst en de winter stond die leeg en was het een prima schuilplaats.
Zondag 17 september waren we bij een broer van mijn vader in de Paul Krugerstraat. Bij de Utrechtseweg hebben we toen de Engelsen zien binnenkomen. We kregen chocola van ze.
Ik was bijna zes jaar en begreep niet goed wat er gebeurde. Ik zag wel iedereen uitgelaten was.
Dan word je vanzelf ook blij.
Tot donderdag zijn we bij mijn oom gebleven. Vooral dinsdag en woensdag werd er heel erg gevochten op de Bilderberg. De Duitsers drongen de Engelsen terug.
Dinsdag was mijn vader in het schuurtje van mijn oom, toen er een granaat of zoiets op het schuurtje terechtkwam.
Mijn vader kwam helemaal wit naar binnen gerend
Mijn vader kwam helemaal wit naar binnen gerend; hij zat onder de kalk en zag er uit als een spook. Ik enorm geschrokken. Misschien heeft dit ,van wat er in de oorlog gebeurde, nog wel de meeste indruk op mij gemaakt. Donderdag de 21e zijn wij naar de schuilkelder op De Oorsprong gegaan, omdat het bij mijn oom toch te gevaarlijk werd. We gingen op de fiets vanuit de Paul Krugerstraat dwars door de vijandelijkheden heen, langs de Kneppelhoutweg en over het hek bij De Oorsprong.
Mijn vader heeft me er met fiets en al overheen getild.

Hoek Kneppelhoutweg

Benedendorpsweg hoek Kneppelhoutweg

We konden echt niet meer terug naar ons eigen huis; al zouden we dat gewild en gedurfd hebben. Het was toen al zwaar beschadigd, alle ruiten waren er al uit.
De meubels stonden opgestapeld achter de ramen.
Daar achter vandaan schoten de soldaten: De ene dag de Engelsen, de andere dag de Duitsers.

Plaats een reactie

Wilt u een reactie geven?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *